De 500 miljoen euro is opgehaald onder de vorm van ‘Subordinated fixed to floating rate notes’. De vervaldag ligt in november 2051 maar het bedrijf mag al terugkopen vanaf november 2031. Tot in 2031 is er een vast rendement (1,875%), daarna een rendement afhankelijk van de interbankenrente Euribor. Dat het hier gaat om een instrument voor professionele beleggers, bewijst de omvang van de coupures: 100.000 euro.

Het geld is bestemd voor ‘algemene bedrijfsdoeleinden, om de kapitaalstructuur te optimaliseren en de solvabiliteit van Ageas Groep en haar operationele dochterondernemingen te versterken’, aldus de groep.

Dit klinkt allemaal behoorlijk ingewikkeld. Het principe is nochtans vrij eenvoudig. De financiële crisis van 2007-2008 toonde aan dat het kapitaal van heel wat financiële instellingen niet in verhouding stond met de risico’s die ze namen, bijvoorbeeld onder de vorm van uitgifte van leningen. Op internationaal niveau werd er daarom voor de bankensector het Basel III-akkoord uitgewerkt. De Solvency II-richtlijn werd op Europees niveau uitgewerkt voor de verzekeringssector. Financiële waakhonden op diverse niveaus controleren het respect voor deze financiële normen, bijvoorbeeld via de beroemde stress tests.

Tier 1 & 2

Kredietinstellingen, verzekeraars en beleggingsondernemingen moeten voldoende kapitaal hebben, en dat kapitaal moet van voldoende kwaliteit zijn. Een financiering niet via aandelen maar via obligaties kan, maar is van een kwalitatief lager niveau. Daarom is bepaald wat aanvaardbaar is als Tier 1 (het ‘hoogste’ kwaliteitsniveau) en wat als Tier 2 (nog altijd kapitaal maar van een iets lager niveau). Het niveau van al dat kapitaal wordt dan vergeleken met uitstaande risico’s, in de vorm van ratio’s.

In Tier 1 zitten naast aandelen ook hybride effecten, zoals bijzondere achtergestelde eeuwigdurende leningen. Dit zijn schuldbewijzen die in geval van vereffening geen voorrang hebben bij uitbetaling, waarvan de coupon facultatief is, en waar er geen vervaldatum is.

Eind 2019 haalde hetzelfde Ageas bijvoorbeeld 750 miljoen euro op via ‘Perpetual Subordinated fixed rate resettable temporary write-down restricted Tier 1 notes’. Dat geld was voornamelijk bestemd voor de vervanging van oudere hybride schuldeffecten, FRESH genaamd, stammend uit de Fortis-periode. Die mogen heel binnenkort niet meer meegeteld worden binnen het eigen vermogen.

In Tier 1 maken we onderscheid tussen Tier 1-kernkapitaal en aanvullend Tier 1-kapitaal. Dat aanvullend kapitaal zijn dan de hybride schuldinstrumenten. Die worden ook wel eens CoCos genoemd, of ‘contingent convertible instruments’ (voorwaardelijk converteerbaar). Als u hoofdpijn krijgt van alle ingewikkelde namen, weet dan dat de Belgische financiële waakhond FSMA CoCos voorbehoudt voor professionele beleggers, uit vrees dat gewone beleggers niet ‘alle risico’s inzien en in rekening brengen’.

Tier 2 kapitaal heeft al iets meer de vorm van een lening en iets minder de vorm van een aandeel. Het gaat om achtergestelde schuldinstrumenten met een minimale looptijd van 5 jaar. Ze kunnen afgeschreven of omgezet worden in geval de onderneming aan haar einde komt. Uitkeringen en aflossingen kunnen worden opgeschort in geval van onvoldoende solvabiliteit. Net als in Tier 1, heeft het Basel comité ook in Tier 2 twee niveaus bepaald.